Jechać? Nie jechać? W domu to się jeszcze nasiedzę, pewnie że jechać! Ale bez zadęcia, lajtowo.
No i do połowy tak było. A potem zaczął padać deszcz. Skoro już moknę, to chociaż żeby z sensem - więc wróciłam inną drogą. Myślałam, że to będzie naokoło, ale wyszło praktycznie to samo. Za to napotkałam po drodze dłuuugaśny podjazd na Puszkina, a na nim rowerzystę, który się specjalnie nie spieszył. Ja też niespecjalnie się spiesząc wyprzedziłam go i chyba nadepnęłam na odcisk, albo chociaż na ambicję weszłam, bo zaczął gonić. No przecież nie po to wyprzedzałam, żeby mnie teraz dogonił, nie?
Ale dogonił. Jak stałam na czerwonym, to doszedł i poszedł dalej. Jak stoję, to se przeganiaj ;)

Spotkała mnie jeszcze nie za miła niespodzianka na przejeździe Mickiewicza/Wólczańska. Dojeżdżam sobie do przejazdu, mam zielone, ale auto z Wólczańskiej nie budziło mojego zaufania, więc czekam co dalej. Pan się zatrzymuje, więc ja jadę. I co dalej? Pan też jedzie, prosto na mnie w dodatku. Już szykowałam się do zbierania z jezdni moich resztek, ale 20 cm przede mną auto się zatrzymało. Uff. Kierowca przestraszył się jeszcze bardziej ode mnie i jeszcze chwilę tam postał. A ja powinnam zacząć liczyć który to już raz cudem uchodzę cało z takich bliskich spotkań, kiedyś te moje zapasowe życia się skończą... Chyba że uda mi się przejść na wyższy level i znów odbiorę komplet ;)

Do połowy nie mogłam uwierzyć w to, ile mam pary w nogach. A potem zabrakło prądu i tylko obserwowałam jak prędkość spada. Nawet z górki :| Ale muszę przyznać, że widzę jak kondycja się poprawia, więc powodów do narzekań brak :)

Zapomniałam pulsometru, więc nie wiem ile spaliłam kalorii, ale mam wrażenie że wszystkie ;)

I kilka punktów z ostatniego Bike Orient, na którym nie mogłam być. Teraz nadrabiam :)

mój pierwszy punkt! © SylaNaRowerze1

to dokąd potem? © SylaNaRowerze1

perforacja ;) © SylaNaRowerze1

którędy teraz? © SylaNaRowerze1

punkt ciemną nocą © SylaNaRowerze1

Jak już tam byłam nie mogłam go przecież zostawić... Ale powrót był hardcorowy. Nie spodziewałam się jazdy nocnej, więc nie miałam mocnego światła. W dodatku wybrałam najkrótszą drogę powrotną, ale daleko było jej do szerokiej, wygodnej leśnej ścieżki... Ledwo zaznaczona dróżka o przekroju sinusoidy (w pionie), chwilami tak wąska że nie dało się jechać, tylko trzeba było prowadzić rower, za to wypełniona jeżynami. Moje łydki wyglądają teraz jakbym bardzo nieumiejętnie przeprowadzała depilację ;)
Ale... To była rewelacyjna wycieczka!

dodatkowy punkt widokowy w drodze powrotnej © SylaNaRowerze1