czyli mamy czwartek

Mam spore doświadczenie w poszukiwaniu rzeczy zgubionych podczas jazdy na rowerze. Jest ono ściśle związane z moją wyjątkową umiejętnością gubienia tych rzeczy... Tym razem jednak to nie ja zgubiłam klucze!
Zresztą potem okazało się, że nikt ich nie zgubił. Ale co się naszukaliśmy, to nasze. Trening na pewno zaprocentuje w przyszłości ;)

Bezwietrznie :) I najszybciej pokonana droga do i z pracy w tym roku.
Mało zabrakło do magicznego kwadransa rano, gdyby nie same czerwone pewnie bym się zmieściła.
Jeszcze trochę i będę mogła spać 5 min. dłużej :D

No dobra, jeszcze trochę i będę się spóźniać o 5 min. mniej ;)

nawet przyjemnie się jechało, po weekendowym lenistwie nogi chciały kręcić :) Ale ubrałam się za lekko i zmarznięta wróciłam prosto do domu.
Chyba przydałaby mi się kamizelka z windstopperem ;)

Niezły wyczyn - zgubić się kilometr od domu!
Na swoje usprawiedliwienie dodam, że nie miałam mapy ;)

...koleżanki, objadłam się tiramisu. Więc mimo wiatru musiałam wrócić okrężną drogą ;)
Mniej więcej przez połowę drogi jechałam z prędkością 15 km/h a drugie pół pow. 30 km/h. Dobra kolejność :)

i zakupy na poprawę humoru ;)

Przede wszystkim masakrycznie wolno. Zaraz potem masakrycznie nudno. No i to by było na tyle.

Za oknem słońce, które trzeba wykorzystać :) Wczoraj sporo kilometrów w terenie, dziś postanowiłam - nie przemęczając się zbytnio - sprawdzić jak przebiega droga rowerowa z Widzewa na Olechów.
No i przebiega całkiem nieźle. Póki co jest równa i wygodna, jak na łódzkie warunki rewelacja :)
Tylko w jednym miejscu, wzdłuż al. Ofiar Terroryzmu 11 września, urzędnicy nie mogli się chyba zdecydować jak DDR ma przebiegać:

niezdecydowanie urzędników © SylaNaRowerze1

na Młynku ciągle pusto © SylaNaRowerze1

Nastała pora obiadowa, podjechaliśmy więc do Sereczyna. Postanowiłam jeść więcej ryb i wprowadzam plan w życie (tylko nie wiem skąd te frytki, ich nie było w planie ;))

pstrąga gorąco polecam, frytek nie ;) © SylaNaRowerze1

moja nowa fyzura chyba niezbyt dobrze znosi wietrzną pogodę :| © SylaNaRowerze1

wnętrze chaty rybaka © SylaNaRowerze1

Na początku wycieczki myślałam sobie, że bez licznika nawet przyjemnie się jeździ. Nie ma presji, żeby pedałować mocniej, bo i tak nie widzę z jaką jadę prędkością. Nie liczę kilometrów, jadę tylko dla przyjemności.
Ale to mi szybko minęło ;)
Chcę znać swoje możliwości. Wiedzieć jaką prędkość wykręcam pedałując na maksa po płaskim, jaką z trudem wdrapując się na podjazd z wiatrem w twarz. Muszę mieć licznik :)
Z pomocą przyszedł mi brat, którego nigdy nie mogę wyciągnąć na rower. Przecież jego licznik - na szczęście taki sam jak mój - tylko się kurzy ;) Obiecałam, że tego postaram się nie zgubić ;)